Tarihler 17 Ağustos 1999’u gösterdiğinde bütün Türkiye yasa boğuldu. Yerel saatle 03.02’ de merkez üssü Gölcük olan 7.6 şiddetinde gerçekleşen bir deprem bütün ülkeyi uykusunda yakaladı.
45 saniye kadar süren Gölcük depremi sadece Kocaeli’nde değil, Ankara’dan İzmir’e kadar ülkenin dört bir yanından hissedildi. Resmiyet kazanmış bilgilere göre 17.480 ölü ve 23.781 kişi yaralandı, 505 kişi sakat kaldı ve 285.211 ev enkaz altında kaldı. 2010 yılında yayınlanan Meclis Araştırma raporuna göre ölen kişi sayısı 18.373 olarak güncellendi.
Resmi olmayan bilgiler ise şoke ediciydi. Resmi olmayan bilgilere göre 50.000’e yakın ölü ve 100.000 e yakın kişi ise yaralanmıştı. Depremin Türkiye’nin sanayi bölgesi olan Marmara Bölgesinde yaşanmış olması da Türkiye ekonomisini bir hayli zora sokmuştur.
Gölcük depreminde yaşanan yıkımdan dolayı ülkemize Japonya, Belçika, Azerbaycan, Almanya, İtalya, Rusya, ABD ve İngiltere’nin başı çektiği tam 52 ülkeden çeşitli yardımlar gelmiştir.
İllere Göre Ölen Kişi Sayısı;
Bolu: 270
Bursa: 268
Eskişehir: 86
İstanbul: 981
Kocaeli: 9.477
Sakarya: 3.891
Yalova: 2.504
Zonguldak: 3
17 Ağustos tarihine ait birkaç efsaneleşmiş olay;
1) Enkazdan 4 gün sonra çıkan bir çocuğa su ikram etmişler. Çocuk;
-Su ve yemek ihtiyacım yok. Yaşlı bir amca bana suda yemekte verdi demiştir.
2)Birkaç rivayete göre deprem günü denizin altından çok büyük bir ateş topu yükselmiştir.
3) Vatandaşların çoğu depremden sonra yıldızların çok fazla belirginleştiğini ve art arda bir sürü yıldız kaydığını, yıldızların adeta dünyaya yaklaştığını söylemişlerdir
4) O gece bayanın birisi, doğum için eşiyle beraber bir taksiyle hastaneye gidiyorlarmış. Taksi tam Eyüp şehitliğinden geçerken doğum sancıları tutan bayan kafasını sağa sola çevirmeye başlamış. İşte tam bu sırada bayanın gözü şehitliğe ilişmiş. Bayan gördüğü manzara karşısında dona kalmış. Bütün şehitler kabirlerinden kalkmış elleri semada dua ediyorlarmış.
YAZAR: Yalın Yalçındağ
Ayten. Akyıldız
Nihal Baysal
Kaleminize sağlık ne güzel yazmışsınız o geceyi unutmak mümkün değil ve tüm kaybettiklerimizin ruhları şad olsun
Cihan Koc
Istesek de unutulamayacak bir kac anidan bir tanesi. Bu tarz makaleler oku beni diye bagiriyor, elinize saglik...
Mehmet Yalçındağ
Eline kalemine sağlık